Błyszcząca elegancja

Po kilku (jeśli nie kilkunastu) zmianach zdania co do tego, na co przeznaczyć czarną eko-skórkę w końcu zdecydowałam :) Najpierw miały być skórzane legginsy, potem ostatnio bardzo modna krótka rozkloszowana spódniczka, ale kiedy natknęłam się w internecie na zdjęcie Ashley Tisdale zapragnęłam mieć spódnicę ołówkową :) No i mam - uszytą w jedno popołudnie :) Burda 1/2013, model 124.


Bluzeczka z baskinką nie jest moim dziełem, ale prezentem świątecznym od rodziców :)

Teraz z inną bluzką, żeby pokazać, jak wygląda góra spódnicy:

Według instrukcji szycia zawartej w Burdzie zapasy szwów należało rozłożyć i przykleić klejem do tekstyliów. Ja niestety nie miałam pod ręką takowego, więc do klejenia zapasów użyłam taśmy termo do podkładania. Jak na razie wszystko pięknie trzyma i oby tak dalej :) Oczywiście eko-skórkę prasujemy od lewej strony, letnim tylko żelazkiem, przez szmatkę i najlepiej z parą, zresztą z prasowaniem od prawej strony (np. przy klejeniu zapasów) też się to sprawdza. Z kolei pasek zamiast przyklejać do spódnicy, to go przyszyłam, ściegiem długości troszkę ponad 3. Stopki teflonowej do skóry niestety nie miałam, więc pomogłam sobie podkładając pod spód i od góry (przy brzegu, żeby widzieć, gdzie powinien biec szew) papier do pieczenia, na którym zresztą też odrysowuję wykroje :) jest mocny i przeźroczysty, więc daje radę :)


Szyjąc spódnicę chciałam osiągnąć taki efekt:

 

Zdjęcie pochodzi ze strony www.zeberka.pl

I jeszcze raz ja...:

 

Chyba całkiem mi to wyszło :)

Pozdrawiam!

Edit:

Stricte Burdowa spódnica jest sporo szersza, chyba ze względu na to, że rozcięcia z tyłu nie ma. Ja sobie umyśliłam mocno dopasowaną, a że skórka jest bardzo elastyczna, to mogłam sobie na to pozwolić. Zostawiłam sobie jednak margines błędu, na wszelki wypadek, gdybym musiała np. biec do autobusu ;)